จัดการหาเครื่องมือ​ต่อสู้​ความกลัว

ถ้าเป็นเมื่อก่อน  คงไม่ลังเลใจที่จะโพสอะไรสาธารณะ​
อยากให้มีคนรู้  มีคนเข้าใจเรา  อยากแสดงให้มีคนรับรู้
แต่เดี๋ยวนี้​คงอยากให้มีผ้าคลุมล่องหนปกปิดตัวตนไปเลย
เอาแบบไม่ให้มีอะไรเล็ดลอดออกมาสักส่วนเดียวยิ่งดี
และยังมีความรู้สึกที่ไม่ดีต่อตัวเองและผู้อื่นอย่างมาก
สมาธิก็แย่มากจนเขียนอะไรไม่เป็นเรื่องเดียวสักที
อาจเพราะสุขภาพ​กายก็แย่ สุขภาพ​จิตก็เลวร้ายพอกัน
ไม่ได้อ่านเรื่องที่ตัวเองเขียนมานาน เหมือนไม่ใช่ตัวเอง
หรือความสามารถในการอ่านจะลดลงได้ด้วย
คงเพราะสมาธิเริ่มจะแย่ขึ้น อ่านไม่ค่อยจะรู้เรื่อง
เขียนก็งงๆ ไม่ค่อยเข้าใจ  หรือไม่คุ้นชินกับการเขียน
รู้สึก​เหนื่อยอยู่ตลอด ทั้งที่ไม่ได้ไปทำงานอะไรหนักๆ
พอคิดไม่ดีแล้วจะรู้สึก​แย่มากๆ ทันที จนไม่อยากทำอะไร
แต่เหมือนจะมีการเปลี่ยนแปลง​อย่างมากเกิดขึ้น
หลังจาก​ที่ค้นพบว่ากลัวตาย ตอนที่พยายามจะตาย
ถึงจะแอบกินยาอยู่บ้าง  เวลาที่หงุดหงิด คิดมาก
แต่คงไม่มากเท่านั้น และตอนนั้นมันทรมานกว่าเยอะ
เลยได้เข้าใจว่าไม่ได้อยากตาย แค่ไม่อยากอยู่เท่านั้นเอง
เพราะความตายเป็นสิ่งที่เรายังยอมรับไม่ได้
เช่นเดียวกับ​การมีชีวิต  เรียกได้ว่าไม่ยอมรับอะไรเลย
มีแต่ความรู้สึกปฏิเสธ​ต่อสิ่งต่างๆ
ไม่ได้อยากพยายามรู้หรือเข้าใจอะไรเลย
ถึงอย่างนั้น​ก็มีสิ่งหนึ่งที่เราเคารพนับถือ
แม้ว่าจะเป็นสิ่งที่ใกล้เกินเอื้อม หรือยากจะเข้าถึง
แต่เราก็คิดมาตลอด มีความสนใจใครรู้ในสิ่งนั้น
ช่วงเวลายากลำบาก เหมือนจะตาย แต่ก็ไม่ตาย
ตอนที่รู้ว่าตัวเองกลัวความตายขนาดไหน
ก็ได้คิดทบทวนว่าทำยังไงจะไม่กลัว
รู้แต่ว่าเรากลัว เพราะเราไม่รู้  ไม่รู้ว่าตายเป็นยังไง
เลยกลัว กลัวความตาย กลัวความทุกข์​
เพราะเราไม่รู้จักความตาย ความทุกข์​
แทบไม่รู้อะไรเลย แม้แต่ตัวเอง
พอตระหนักว่าแม้แต่ตัวเองยังไม่รู้ไม่เข้าใจ
เราก็คิดว่าจะต้องศึกษาหาความรู้ให้มากขึ้น
ทั้งความตาย ความทุกข์​ และตัวเอง
ถ้ามีความรู้ความเข้าใจมากขึ้น
บางทีความกลัวอาจจะหายไป
เราต้องการแบบนั้น มีวัตถุประสงค์​ใหม่แบบนั้น
ต้องการที่จะมีความรู้​เกี่ยวกับความตายมากขึ้น
ก่อนที่จะตาย ยังอยากตายดีตายแบบสงบใจได้
หรือตายแบบที่ยอมรับได้ ทั้งตัวเราและคนรอบตัว
มันยากที่เราจะเข้าใจคนอื่นได้
เพราะเรามักจะปฏิเสธ​คนอื่นอยู่​ตลอด
อาจเป็นความรู้สึก​ผิดและความกดดันบางอย่าง
แต่เมื่อเราจัดการปัญหาตัวเองได้
ก็คงมีความสามารถพอที่จะช่วยเหลือ​ผู้อื่น
ถึงจะไม่อยากเป็นคนไร้ความสามารถ​
แต่บางครั้งก็หลีกเลี่ยง​ไม่ได้
แค่ยอมรับและเข้าใจตัวเองยังยากเลย
ถ้าเรียนรู้มากขึ้น อาจจะทำได้ดีขึ้น
ความรู้สึก​ไม่พอใจที่เกิดขึ้น​บ่อยๆ
ทำให้เหนื่อยและท้อ เพราะใจไม่สงบละมั้ง
ทั้งที่ไม่ได้มีแรงมากพอที่จะไปรับความขุ่นเคืองมาไว้
ถ้าเป็นไปได้ก็อยากจะรับความรู้สึก​ที่ดีไว้มากกว่า
แต่ไม่สามารถเลือกได้ว่าจะพบเจออะไร
เรื่องร้ายอาจถูกดึงดูดเข้ามามากกว่าในเวลานี้
ถึงจะไม่รู้​ว่าวันพรุ่งนี้​จะมาถึง​หรือไม่
ก็ควรจะเตรียมตัวเตรียมใจ​ให้ได้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้
แนวทางของศาสนาและประวัติศาสตร์​ก็มีให้ศึกษา
ยิ่งได้เรียนรู้มากขึ้น​ก็มีกำลังกายกำลังใจมากขึ้น
พร้อมที่จะรับมือกับความกลัวที่เป็นศัตรู​ของเรา