Wednesday, December 07, 2016

เขียนความสุข

เวลาเขียนอะไรลงไป
รู้สึก​ว่าเราได้ก่อตัวตนต่างๆ ลงไป
มันทั้งดี ทั้งแย่ และอาจจะเฉยๆ บ้าง
การเขียน​นั้น​ ทั้งชอบและไม่ชอบ
เช่นเดียวกับ​การ​มีชีวิตอยู่

เคยคิดว่าเป้าหมายในการมีชีวิต
ก็เพื่อที่จะเติมเต็มอะไรบางอย่าง
ความรัก ความรู้ ความจริง​ ความดี
อะไรก็ตาม​ที่ดีนั้นชอบที่จะเติมลงไป
แต่พอพบไม่ดีก็รังเกียจและผลักไส
แม้กระทั่ง​จะมีชีวิต จะให้ความหมายแก่อะไร
ก็พลอยเป็นลบ เป็นสิ่งกัดกร่อนทำร้ายได้

ถึงอย่างนั้น​ ถ้าเติมทุกอย่างลงไป
อาจจะไม่ดี ไม่ใช่หนทางที่ดีเสมอไป
หรือเลือกเติมเฉพาะอย่างที่ดีก็อาจไม่ดีได้
ของบางอย่างก็เน่าเสียไปตามกาลเวลา
จะมี​สิ่ง​ใดดีงามตลอดไป ไม่มีหมดอายุบ้าง
แม้แต่สิ่งที่เคยเชื่อมั่นว่าดีก็อาจไม่ดีได้
ถึงอย่างนั้น​บางอย่างก็อาจเปลี่ยนจากร้ายเป็นดี
ไม่มีสิ่งใดให้ยึดมั่นได้ตลอดไป
ความรู้​ยังเปลี่ยนแปลงไปตามการค้นพบ
หรือแค่เรายังไม่ฉลาดพอที่จะเข้าใจอะไรๆ

การเขียน​โง่ๆ นั้นก็อาจเป็นวิธีที่ฉลาดได้
เพราะไม่ได้เจือความอวดดีถือดีว่าตนเก่งฉลาด

แต่พอพบจุดบกพร่องหรือข้อไม่ดีของตัวเอง
มัน​ก็อดไม่ได้ที่จะสตั้นไปสามวิฯ
หรือนานกว่านั้น

คนเราจะที่จะอยู่กับความผิดพลาดไปได้เท่าไหร่
จะแบกรับความไม่พอใจไปถึงเมื่อไหร่กัน
ทำไมถึงมีชีวิตง่ายๆ ได้ยากนัก

การจบชีวิตที่ดีที่สุดก็อาจจะไม่ได้รับมันไป
ติดใจความสงบก็พบเรื่องวุ่นได้ง่าย
ติดใจสุขก็พบเรื่องทุกข์ไม่ยาก
อยากตายก็อาจต้องตายไปแบบแย่ๆ
อยากอยู่ก็อาจต้องอยู่ไปแบบเลวร้าย
อยากดีก็อาจดีไปแบบไม่สู้ดี

ไม่อยากอะไรก็ทำให้หดหู่
ความขุ่นเคืองในใจสูบพลังชีวิตไปหมด
จะอยากหรือไม่อยากก็ไม่สำคัญอะไร
ชีวิตก็แค่ต้องมีชีวิตไปตามที่มันจะเป็นไป
ชีวิตที่ดีก็อาจจะหมายถึง..
การมีความสามารถที่จะจบแบบดีๆได้
จบชีวิตไปแบบดีๆ ก็คงจะเรียกว่ามีชีวิตดีด้วย

ความตายที่ดี ก็คงเป็นผลมาจากการมีชีวิตดี
การมีชีวิตเพื่อที่จะตายดี ก็อาจจะมีชีวิตดีได้

ตอนที่ฟังธรรมจากยูทูบรู้สึกสงบได้บ้าง
เรื่องความตายเป็นประเด็นที่น่าสนใจไม่น้อย
พอน้อมนำพระรัตนตรัยไประหว่างฟังเทศน์
ก็นึกภาพพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์​ไปด้วย
ก็รู้สึกสงบเป็นสมาธิในระดับหนึ่ง
จนอยากจะอยู่กับความสงบแบบนี้ไปนานๆ
พอต้องออกมาเจอเรื่องไม่สงบก็ปวดใจ
แต่ความสงบอาจเป็นกะลาให้เรามุดได้ชั่วคราว

ถึงอย่างไร​ ก็ยังอยากที่จะทำให้สงบขึ้นอีก
ในระหว่างที่​ระลึกถึงพระรัตนตรัย
ความคิดก็ชะงักลง คิดน้อยลงจนแทบจะไม่คิด
ร่างกายก็เบาสบาย อยู่ในท่านิ่งได้นานเป็นสุข
แม้พอขยับตัวทีละนิดก็รู้สึกถึงการเคลื่อนไหว
เป็น​สเต็ปๆ ไปทีละขณะ ไปตามส่วนที่ขยับ
มอง​สัตว์ก็คิดในใจอยากจะให้เป็นสุขสงบ
เห็นแมวนอนนิ่งบนที่นอนก็รู้สึกยินดีที่สบายตัว
ความรู้สึก​ดีที่เกิดขึ้นช่วยให้เป็นสุขได้ขณะหนึ่ง
เท่านั้นก็เพียงพอ เป็นความสุขที่ไม่มากไม่น้อย