เวลาเขียนอะไรลงไป
รู้สึกว่าเราได้ก่อตัวตนต่างๆ ลงไป
มันทั้งดี ทั้งแย่ และอาจจะเฉยๆ บ้าง
การเขียนนั้น ทั้งชอบและไม่ชอบ
เช่นเดียวกับการมีชีวิตอยู่
เคยคิดว่าเป้าหมายในการมีชีวิต
ก็เพื่อที่จะเติมเต็มอะไรบางอย่าง
ความรัก ความรู้ ความจริง ความดี
อะไรก็ตามที่ดีนั้นชอบที่จะเติมลงไป
แต่พอพบไม่ดีก็รังเกียจและผลักไส
แม้กระทั่งจะมีชีวิต จะให้ความหมายแก่อะไร
ก็พลอยเป็นลบ เป็นสิ่งกัดกร่อนทำร้ายได้
ถึงอย่างนั้น ถ้าเติมทุกอย่างลงไป
อาจจะไม่ดี ไม่ใช่หนทางที่ดีเสมอไป
หรือเลือกเติมเฉพาะอย่างที่ดีก็อาจไม่ดีได้
ของบางอย่างก็เน่าเสียไปตามกาลเวลา
จะมีสิ่งใดดีงามตลอดไป ไม่มีหมดอายุบ้าง
แม้แต่สิ่งที่เคยเชื่อมั่นว่าดีก็อาจไม่ดีได้
ถึงอย่างนั้นบางอย่างก็อาจเปลี่ยนจากร้ายเป็นดี
ไม่มีสิ่งใดให้ยึดมั่นได้ตลอดไป
ความรู้ยังเปลี่ยนแปลงไปตามการค้นพบ
หรือแค่เรายังไม่ฉลาดพอที่จะเข้าใจอะไรๆ
การเขียนโง่ๆ นั้นก็อาจเป็นวิธีที่ฉลาดได้
เพราะไม่ได้เจือความอวดดีถือดีว่าตนเก่งฉลาด
แต่พอพบจุดบกพร่องหรือข้อไม่ดีของตัวเอง
มันก็อดไม่ได้ที่จะสตั้นไปสามวิฯ
หรือนานกว่านั้น
คนเราจะที่จะอยู่กับความผิดพลาดไปได้เท่าไหร่
จะแบกรับความไม่พอใจไปถึงเมื่อไหร่กัน
ทำไมถึงมีชีวิตง่ายๆ ได้ยากนัก
การจบชีวิตที่ดีที่สุดก็อาจจะไม่ได้รับมันไป
ติดใจความสงบก็พบเรื่องวุ่นได้ง่าย
ติดใจสุขก็พบเรื่องทุกข์ไม่ยาก
อยากตายก็อาจต้องตายไปแบบแย่ๆ
อยากอยู่ก็อาจต้องอยู่ไปแบบเลวร้าย
อยากดีก็อาจดีไปแบบไม่สู้ดี
ไม่อยากอะไรก็ทำให้หดหู่
ความขุ่นเคืองในใจสูบพลังชีวิตไปหมด
จะอยากหรือไม่อยากก็ไม่สำคัญอะไร
ชีวิตก็แค่ต้องมีชีวิตไปตามที่มันจะเป็นไป
ชีวิตที่ดีก็อาจจะหมายถึง..
การมีความสามารถที่จะจบแบบดีๆได้
จบชีวิตไปแบบดีๆ ก็คงจะเรียกว่ามีชีวิตดีด้วย
ความตายที่ดี ก็คงเป็นผลมาจากการมีชีวิตดี
การมีชีวิตเพื่อที่จะตายดี ก็อาจจะมีชีวิตดีได้
ตอนที่ฟังธรรมจากยูทูบรู้สึกสงบได้บ้าง
เรื่องความตายเป็นประเด็นที่น่าสนใจไม่น้อย
พอน้อมนำพระรัตนตรัยไประหว่างฟังเทศน์
ก็นึกภาพพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ไปด้วย
ก็รู้สึกสงบเป็นสมาธิในระดับหนึ่ง
จนอยากจะอยู่กับความสงบแบบนี้ไปนานๆ
พอต้องออกมาเจอเรื่องไม่สงบก็ปวดใจ
แต่ความสงบอาจเป็นกะลาให้เรามุดได้ชั่วคราว
ถึงอย่างไร ก็ยังอยากที่จะทำให้สงบขึ้นอีก
ในระหว่างที่ระลึกถึงพระรัตนตรัย
ความคิดก็ชะงักลง คิดน้อยลงจนแทบจะไม่คิด
ร่างกายก็เบาสบาย อยู่ในท่านิ่งได้นานเป็นสุข
แม้พอขยับตัวทีละนิดก็รู้สึกถึงการเคลื่อนไหว
เป็นสเต็ปๆ ไปทีละขณะ ไปตามส่วนที่ขยับ
มองสัตว์ก็คิดในใจอยากจะให้เป็นสุขสงบ
เห็นแมวนอนนิ่งบนที่นอนก็รู้สึกยินดีที่สบายตัว
ความรู้สึกดีที่เกิดขึ้นช่วยให้เป็นสุขได้ขณะหนึ่ง
เท่านั้นก็เพียงพอ เป็นความสุขที่ไม่มากไม่น้อย