Sunday, December 04, 2016

อาจจะไม่ได้ตั้งใจ ใช่ว่าจะไม่ดีเสมอไป

เรายังเอาชนะความรู้สึกอยากเขียนไม่ได้เลย
พอได้เขียนสักหน่อย ก็มักจะอยากอยู่เรื่อย
ทั้งที่เวลาแบบนี้ควรจะนอน แต่กลับตื่นอยู่
และไม่ใช่แค่เรา แต่ยายก็ตื่น น้าก็ตื่น
วันนี้​บ้านเราสามัคคีกันตื่นตอนตีหนึ่งสินะ

มีหลายสิ่งหลายอย่างเกิดขึ้นหลังจากฟังธรรมะ
แม้ว่าเราจะเรื่องมากเลือกเรื่องที่จะฟังเอาเอง
ก็สมัยนี้มันมีช่องทางมากมายที่จะรู้ที่จะเห็น
แต่ยิ่งมีมากก็เหมือนยิ่งหาทางดิ้นตายได้ง่ายขึ้น

เรามักจะกังวลว่าตัวเองอาจจะไม่รอบคอบพอ
อาจจะเขียนสิ่งไม่ดี หรือสร้างผลกระทบที่ไม่ดีไป
แต่พอได้ฟังธรรมะก็รู้สึกอยากเปลี่ยนวิธีคิดนั้น
มันมีวิธีมากมายที่จะเปลี่ยนแปลง ถ้าเกิดตั้งใจ
ความตั้งใจของคนเราจึงมักเป็นเหตุของผลต่างๆ
คนเราอาจเปลี่ยนจากดีเป็นไม่ดีได้ หรือ
เปลี่ยนจากไม่ดีเป็นดีได้ ขึ้นอยู่กับ​ความตั้งใจ
แต่อาจมีบ้างที่เราอ่านความตั้งใจตัวเองไม่ออก

เราชอบที่จะเขียนเพื่อที่จะศึกษาตัวเองให้เข้าใจ
แต่มีบ้างที่เขียนอะไรไปไม่รู้ ไม่เข้าใจตัวเอง
การเขียนกลายเป็นพูดถึงอนาคตอยู่บ่อยครั้ง
เรา​มัก​จะเขียนเพื่อดูทางที่จะไปต่อข้างหน้า
มันทำให้รู้สึกโล่ง สบายใจ​ เชื่อมั่น​มากขึ้น
แต่บางทีก็เหมือนโยนหินถามทางแล้วเหยียบเอา
หรือโยนขี้ไม่พ้นตัว หรือเปล่า​นะ
อาจจะใช้คำมั่วๆ ไปตามอารมณ์ชั่ววูบ

มันมีบางทีที่ยากที่จะรู้สึกตัว
ต่อ​ให้กำ​หินจนบาดมือเลือดออกก็อาจไม่รู้สึก
หรืออาจรู้สึกเจ็บมากไปจนไม่รู้สึกตัว
รู้สึกตัวในแง่ว่ารู้เห็นปัจจุบันขณะ
มันก็ไม่ใช่ทุกครั้งที่จะรู้สึกตัวได้
แต่ต้องมีบ้าง ถ้าฝึกฝน คือต้องฝึกฝนนั่นแหละ

หลายวันมานี้ เราเริ่มมีกำลังใจที่จะสู้
ต่อสู้​กับชีวิต ทุกสิ่งที่เป็นปัญหาและเจ็บปวด
อาจเพราะว่ามันถูกกระทบด้วยสิ่งไม่ดี
และเราพยายามที่จะเปลี่ยนให้เป็นดี

เราชอบแนวคิดที่เปลี่ยนสิ่งไม่ดีให้เป็นดี
คล้ายๆ กับศาสนาที่เปลี่ยนทุกข์ให้เป็นดีได้
แต่ที่เปลี่ยนไปคือ ท่าที คือการรับมือของเรา
ไม่ใช่พยายามเปลี่ยนสิ่งที่เปลี่ยนไม่ได้
อย่างไร้ประโยชน์  อย่างโง่งม
แต่เปลี่ยนสิ่งที่เปลี่ยนได้ อย่างใจตัวเอง

ธรรมชาติ​ของจิตของใจก็คือสั่นไหว ไม่นิ่ง
มันเลยสามารถเปลี่ยนแปลงได้สินะ
แต่สิ่งที่ยากและท้าทายกว่าคือ
การเปลี่ยนใจที่ไม่สงบให้นิ่งขึ้นมาได้
แสดงว่าใจก็มีธรรมชาติที่จะนิ่งได้สินะ
ถ้าเราพยายามถูกวิธี ถ้าตั้งใจก็ต้องไปถึง

ความตั้งใจมักเป็นสิ่งใช้ทำนายอนาคต
ใจตั้งไว้ตรงไหน ก็ไปหาอนาคตแบบนั้น
ใจก็เหมือนมียูทูบอยู่ข้างใน
เวลาอยากจะชมอยากจะดูอะไรก็เสิร์ชหาเอา
มีหลายช่องทางที่ใจจะได้รับสิ่งที่ต้องการ
เรียกได้ว่าความต้องการของใจเป็นที่ตั้ง
ในที่สุด​ก็ได้ดูคลิปที่อยากดูตามใจอยากดู
อะไรทำนองนั้นละมั้ง

ถ้าเราตัังใจที่จะหลับจริง มันก็หลับได้
แต่เพราะตื่นแล้วเห็นว่าไม่ต้องหลับก็ได้
หรือทำอย่างอื่นแทนที่จะหลับดีกว่า
มันก็เลยไม่ได้อยากจะหลับจริงๆ
ต้องค้นหาความตั้งใจที่แท้จริงของตัวเอง
พอสนองอยากอันหนึ่งได้ ก็มักจะมีอันใหม่ผุด
แท้จริงมันอาจไม่สิ้นสุด แต่ก็สุดได้ ถ้าตั้งใจ
มันจึงต้องหาทางที่จะตั้งใจเฉพาะเจาะจง
คือตั้งใจเฉพาะเรื่องที่ดี เรื่องที่เหมาะ เรื่องที่ควร