พยายามที่จะนอน

พอนอนไม่หลับแล้ว ไม่คิดมากก็หงุดหงิด
การตื่นมาตอนกลางคืนเป็นเรื่องน่าหนักใจ
บางคนที่แม้หลับบ่อย หลับเยอะแต่ตื่นกลางดึก
อยากจะโทษเขาว่านอนมากไปจนนอนไม่หลับ
แต่พอนึกถึงความทุกข์ใจกับการแก้ทุกข์ของเขา
ก็อดไม่ได้ที่จะคิดว่าคงลำบาก คงทำใจยาก
แม้ว่าในหนึ่งชีวิตจะต้องพบเจอปัญหามากมาย
แต่​ขณะเดียวกัน​ก็ได้พบทางออกทางแก้มากล้น
กับคนที่แทบไม่ต้องพยายามอะไร
ไม่ได้พบเจอปัญหา ใช้ชีวิตสุขสบายมาตลอด
คนเหล่านั้นยิ่งน่าสงสารที่แทบไม่พบทางออก
หรือมีวิธีออกจากปัญหาเพียงแค่ไม่กี่วิธี
คนเราเมื่อจนมุม ไม่พบทางแก้ของปัญหา
ก็ย่อมที่จะแพ้พ่าย ยอมจำนน ยอมแพ้ ไม่สู้ต่อ
แทบจะเป็นธรรมดาไป ที่จะสิ้นหวัง ที่จะหมดหวัง
เพราะเราไม่ได้มีทางเลือกมากมายที่จะแก้ปัญหา
เหลือแต่ทางที่ไม่ถูกต้อง ไม่ถูกใจ ไม่น่าพยายาม
หากสามารถตัดทางเลือกที่เลวร้ายออกไปได้ก็ดี
แต่​ถ้า​ตัดออกไม่ได้ ก็ได้แต่จมอยู่ในทางที่โหดร้าย
เจ็บปวด​ สิ้นหวัง หมดกำลังศรัทธาในตัวเอง
หมดกับความรู้สึกที่จะต้องพยายาม
ขอแค่ได้พยายามให้น้อยลงหน่อย
ขอแค่เลือกวิธีที่จะสบายที่สุดสักหน่อย
แม้วิธีนั้นจะหมายถึงการออกจากชีวิต หรือตาย
เราจะุนึกถึงความตาย เมื่อจมอยู่ในทางออกที่ผิด
ออกจากปัญหาไม่ได้ เลยอยากออกจากชีวิต
เชื่อมั่นว่าวิธีคิดของตัวเองถูกต้องที่สุด
จนไม่คิดที่จะฟังใคร ไม่คิดที่จะแก้ไขวิธีคิดนั้น
ความหนักเบาของปัญหาไม่ใช่ประเด็นหลักเลย
เพราะในเมื่อคนเรามีโอกาสพบเจอมันพอๆ กัน
แต่ความเจ็บปวด ความรู้สึก​นึกคิดต่อปัญหานั้น
ที่คนเรามีมันแตกต่างกัน เลยเลือกวิธีแก้ต่างกัน
หากเรียนรู้ปัญหาและวิธีแก้จากคนทั้งโลก
ก็เหมือนมีเกราะคุ้มกันขนาดใหญ่จากปัญหา
แต่เกราะคุ้มกันที่ดีที่สุดต่อปัญหาคือ ลุยเข้าไป
เพื่อที่จะทดสอบความแข็งแรงของเกราะนั้น
เพราะเกราะจะใช้งานได้ก็ต้องเมื่อรับแรงมาตรงๆ
ดังนั้นเกราะที่ดีที่สุดจึงต้องถูกนำมาใช้งานก่อน
เกราะที่ไม่เคยได้รับแรงกระทบจึงไม่ใช่เกราะที่ดี
เพราะมันไม่ได้ทำตามหน้าที่ของมันอย่างแท้จริง
เหมือนกับมนุษย์ที่บกพร่องต่อการทำหน้าที่
เมื่อไม่รู้จักหน้าที่ ก็ไม่รู้จักตนเอง และผู้อื่น
เพราะหน้าที่เป็นสิ่งยึดเหนี่ยวของสังคมให้คงรูป
หากใครทำผิดหน้าที่หน่อยก็บิดเบี้ยวไม่ได้ทรง
หน้าที่ทางสังคมคือคงความเป็นสังคมเอาไว้
หน้าที่ของมนุษย์ก็คือคงความเป็นมนุษย์เอาไว้
ในฐานะที่เราเป็นอยู่ ทุกวันนี้อาจยังไม่เพียงพอ
ไม่พอดีกับคำว่ามนุษย์ ยังเป็นมนุษย์ไม่สมบูรณ์
จึงต้องศึกษาวิธีการที่จะเป็นมนุษย์อยู่เสมอ
แต่ละคนเองก็มีวิธีการที่จะทำแตกต่างกัน
ยิ่งได้เรียนมาก ก็จะยิ่งพบเจอวิธีที่เราทำได้
เมื่อพบเจอสิ่งที่เราทำได้ ก็รู้สึกดีที่ได้ลงมือทำ
ความรู้สึก​ดีนั้นเป็นผลดีต่อการมีชีวิตเป็นมนุษย์
ยิ่งปัญหายากเท่าไหร่ ยิ่งพยายาม​ก็ยิ่งมีคุณค่า

Posted via Blogaway