หาประโยชน์​จากขี้

เรื่องขี้ๆ ใครๆ ก็ไม่ชอบ
พูด​ถึงขี้ ใครก็หนีทั้งนั้น
ในวงกินข้าว ใคร​พูดถึง​มักเจอดี
ไม่มีใครอยากกินข้าวไป นึกถึง​ขี้​ไป
ข้าวที่กินจะพาลหมดอร่อย

คำว่าขี้ฟังแล้วก็ไม่สุภาพ
บางคนเลี่ยงที่จะพูดถึง
อาจใช้คำว่าอุจจาระมาแทน
ถึงอย่างนั้น เวลาปวดมาก
ก็มีความคิดผุดขึ้นมาว่าปวดขี้
แทนที่​จะคิดว่าปวดอุจจาระ

สิ่งที่ไม่ได้รับการยอมรับหรือความพึงพอใจ
คนในสังคมนั้นก็จะหยิบเอามาใช้เป็นคำด่า
เช่น สัตว์ ขี้ ตูด เปรต​ ปลวก ควาย ฯลฯ
แต่ไม่ยักมีใครใช้ชื่อตัวเองเป็นคำด่า
หรือใช้สิ่งที่ตัวเองชอบมาเป็นคำด่า
เพราะงั้นคำด่าเลยบ่งบอกสิ่งที่ตัวเองเกลียด
หรือกลัว หรือไม่ชอบ ไม่พอใจ ไม่ต้องการ

แต่คำด่า หรือสิ่งที่ถูกใช้มาเป็นคำด่า
ก็ไม่ได้เป็นสิ่งเลวร้ายไปกว่าเจตนาของคน
ความโกรธ​เกลียดชิงชังเคียดแค้นทั้งหลาย
ล้วนอุบาทว์ยิ่งกว่าคำด่าใดใดในโลก
คนที่เก็บความรู้สึกเหล่านั้นไว้ก็เช่นกัน

แต่ราวกับเป็นธรรมชาติของชีวิต
ที่ต้องพบเจอสิ่งอุบาทว์ สิ่งไม่ชอบไม่พอใจ
ยิ่งผลักไสก็ยิ่งเหนี่ยวรัดให้ทุกข์ทนทรมาน
เหมือนเกลียดอะไร ยิ่งได้สิ่งนั้น
เกลียดขี้ กลัวขี้ ก็ต้องเจอแต่เรื่องขี้ๆ
ถึงอย่างนั้น​ พอรู้สึกตัวได้
ความรู้สึก​ที่เกิดภายในต่างหากที่น่าเกลียด
เป็นเรื่องน่าเกลียดของเราเพียงเท่านั้น

เกลียดจนรู้สึกไม่อยากจะเกลียด
แต่ก็เหมือนเอาแต่คิดวกวนเพื่อที่จะเกลียด

มีเรื่องไม่พอใจทีไร อยากจะวิ่งหนีไปทุกที
เช่น เวลาไม่พอใจยาย ก็หายานอนหลับกิน
เพราะเราอารมณ์เสียง่าย กลัวจะไปทะเลาะ
หรือไปทำร้ายเอาได้
ก็เลยอยากให้ตัวเองหลับไปมากกว่า
ที่จะเผชิญหน้าโดยตรงกับเรื่องนั้นๆ

การเผชิญหน้ากับสิ่งไม่พอใจมันยากจริงเลย
เวลายายบ่น หรือโอดโอยว่าจะตายแล้วๆ
มันก็ไม่พอใจเอาซะเลย จนอยากผลักไส
เวลาที่ยายขี้ บ่นว่าขี้ไม่ออก ขี้แข็ง ขี้เหม็น
เราก็ทรมานว่าเราต้องคิดตาม ต้องเหม็นตาม
ยิ่ง​ตอนดึกๆ มาปวดขี้ ขี้ในห้องนอน
แทนที่​จะได้หลับไปสบายๆ ต้องดมขี้ก่อน
เราก็ไม่พอใจเอาซะเลย
ทั้งที่บางคืนที่สลับให้น้ามานอน เค้าก็เจอ
เผลอๆ อาจจะ​เจอแย่กว่า หรือทุกข์ทรมานกว่า
พอไม่พอใจอะไรแล้ว มันก็แทบจะรับมันไม่ได้
แทบจะยอมรับไม่ได้ที่ต้องมาเจอขี้ของยาย
แค่ขี้ตัวเองก็น่ารังเกียจพอแล้ว
แล้วยังมาขี้แมวอีก ขี้กระต่ายอีก

เราอยากจะบ่น ก็มีแต่เรื่องขี้ๆ ให้บ่น
มันไม่พอใจเอาซะเลย ไม่อยากเจอขี้
ทั้งที่ขี้เป็นเรื่องทั่วไป เป็นธรรมชาติ​ เป็น​ธรรมดา
พอเทียบกับกลิ่นศพแมวแล้วขี้สดยังเหม็นกว่า
ขี้ท้องเสีย ขี้คนป่วย ขี้คนลำไส้ไม่ดี
ไม่ว่าจะขี้ยังไง มาจากไหน มันก็ทำให้รู้สึกแย่

แต่เพราะเครียดเรื่องขี้ๆ
ก็เลยได้นึกถึงสิ่งที่ดีขึ้นมาได้
เพราะเอาแต่ผลักไสก็เลยเป็นทุกข์
ถึงจะไม่มีเรื่องขี้ ก็อาจจะทุกข์เรื่องอื่นได้อีก
ราวกับ​ว่าคนเรามีธรรมชาติที่จะต้องทุกข์
บางทีก็ไม่อยากจะทุกข์ บางทีก็อยากจะทุกข์
บางทีก็ไม่อยากจะสุข บางทีก็อยากจะสุข
ถ้าให้พูดความจริงก็คงจะพูดได้แค่ชั่วขณะหนึ่ง

เมื่อหลายวันก่อนหน้านี้ แมวก็มาตายไป
แต่เพราะแมวตายเลยได้ทำความสะอาดกรง
เหมือนกับรอให้แมวตายถึงได้ทำ
คงคล้ายกับวัวหายล้อมคอกละมั้ง
แทนที่​แมวอยู่จะได้นอนสบายในกรงสะอาด
แต่ก็เอาแต่ผลักไสว่าทำไม่ดีทำไม่ไหวบ้าง
ถึงอย่างนั้น​พอได้ลองทำความสะอาดสักที
ก็พบว่าไม่เหม็นอย่างที่เคยคาดคิดไว้
กลับมีกลิ่นต้นไม้ใบหญ้ากลบมามากกว่า
มีรากไม้อ่อนๆ งอกขึ้นไปให้อ็อกซิเจนแก่แมว
เลยนึกขอบคุณต้นไม้ ทั้งเทพารักษ์ที่คุ้มครอง
ให้แมวไม่ต้องทุกข์ทรมานหนักหนาสาหัส
เจ้าแมวที่ตายไป เรนกลับยินดีกับมัน
ที่มันได้พ้นทุกข์ ได้ออกจากกรงไปสักที

เพ่งศพแล้วรู้สึกเศร้า
เพ่งอุจจาระแล้วเกิดรังเกียจ
เพ่งจิตแล้วเกิดสั่นไหว
เพ่งอะไรก็ขอให้รู้สิ่งนั้น

หลายครั้งเรารู้สึกอยากผลักไสสิ่งที่ดี
เพราะรังเกียจสิ่งไม่ดีที่จะตามมาจากสิ่งดีนั้น
ไม่อยากจะเป็นสุข เพราะกลัวความทุกข์ที่ตามมา
มันเลยเหมือนกับไม่อยากอะไร เบื่อหน่าย​ไปหมด

และความเกลียดที่เกิดขึ้น​มันทำให้ทรมานยิ่งนั้น
ตอน​ที่ต้องดมกลิ่นอุจจาระยายนั้นอาจไม่นาน
แต่กลิ่นกับติดจมูกไปนาน
เวลากลืนน้ำลายแล้วเผลอนึกถึงกลิ่น
ทำให้รู้สึกเหมือนได้กลืนกินมันลงคอ
พอเป็นแบบนั้นแล้วก็รู้สึกแย่มาก
กินอะไรก็นึกถึงแต่กลิ่นขี้ยาย
ราวกับจมูกไม่ยอมรับกลิ่นอื่นเข้ามาเลย
กินอาหารก็ไม่มีกลิ่นอาหาร มีแต่กลิ่นขี้
อยากทำใจให้ไม่นึกถึงก็ทำได้ยาก
คงเพราะเราเกลียดขี้แบบฝังลึก
เราจะต้องรับมือกับขี้ให้ได้
ต้องผ่านพ้นไปแล้วกินอะไรให้อร่อย

แต่​พอคิดถึงยายที่เอาแต่ทุกข์
พร่ำบ่นแต่ว่าเจ็บปวดทรมาน
แต่ก็ไม่รู้ว่าเจ็บตรงไหน ไม่รู้ว่าเกิดอะไร
มันยากที่จะทำความเข้าใจและยอมรับ
เพราะเราไม่ยอมรับสิ่งที่ไม่ชอบ

เราอยากที่จะโทษสิ่งอื่น เลยไปโทษขี้
แต่ที่เราผลักไสขี้ คงเพราะกลัวขี้นั่นแหละ
อาจจะกลัวสกปรก กลัวเหม็น กลัวกินไม่อร่อย
มันก็เป็นความเห็นแก่ตัวของเราที่มีต่อสิ่งอื่น
เรา​จำเป็น​จะต้อง​รับมือกับความกลัว
ต้องเปลี่ยนสิ่งที่ไม่ชอบให้กลายเป็นปกติสุข

ไม่ใช่แค่จดจ่อกับคำชม แต่ต้องยอมดมขี้
คำด่าที่เข้ามานี้ย่อมเป็นสิ่งที่มีประโยชน์



Posted via Blogaway