แมวที่มีชีวิต ทำให้เราหลง
แต่แมวที่ตายแล้ว ทำให้หลงยิ่งกว่า
แมวที่มีชีวิต นอนอยู่บนเก้าอี้ตัวเดียว
แต่แมวที่ตาย นอนอยู่บนเก้าอี้ทุกตัว
แมวที่มีชีวิต กินอาหารแค่ไม่กี่ครั้ง
และเรารู้ทุกครั้งที่มันมากิน
แต่แมวที่ตาย มากินอาหารตลอด
เมื่อมีอาหารอยู่ในถาด มันก็มาล่ะ
แมวที่มีชีวิตมีกลิ่นตัวจางๆ
แต่แมวตายมีกลิ่นฉุนจัด
แมวที่มีชีวิตอยู่ที่ที่เดียวที่เราเห็น
แต่แมวไม่มีชีวิตอยู่ได้ทุกที่ที่เราไม่เห็น
แมวที่ตายก็เคยมีชีวิต
แต่หมดไปแล้ว
ชีวิตที่มีก็เป็นอดีตไป
แมวที่มีชีวิตยังมีทั้ง
อดีต ปัจจุบัน อนาคต
มีมากกว่าแมวที่ตายไป
แต่ทำไมเราสนใจน้อยกว่า
แมวที่ตายกับแมวที่หาย
ยอมให้แมวตายดีกว่า
นึกถึงแมวหายแล้วไม่สบายใจกว่า
จะให้ปล่อยวางว่ามันไปดีได้ยังไง
ในเมื่อศพมันอาจถูกฉีกออกเป็นชิ้นๆ
แมวที่ศพถูกฉีกออกเป็นชิ้นๆ
จะยังดีอยู่หรือไม่?
แต่ในเมื่อเราไม่สามารถจัดการแก้อะไรได้
ก็ไม่ควรปล่อยให้ตัวเองเพ้อเจ้อถึงศพแมว
การเห็นศพแมวนั้นดีกว่าไม่เห็น
ได้ทำใจยอมรับ เมื่อเห็นมันไม่เคลื่อนไหว
ในศพมีภาพของความตายปรากฏ
แต่เมื่อไม่เห็น ก็ไม่อาจยอมรับว่ามันตาย
คงจะประมาณนี้