ได้เวลานอนแล้วยังน้า~ ฟี้วววว วี้ เงี้ยววว *=*
ง่วงจนพิมพ์ภาษาคนไม่ถูก ทั้งมึน ทั้งเบลอ
ว่าจะเขียนจะเขียน ก็ไม่ได้เขียนสักที
จนถึงตอนนี้ง่วงสุดๆ แอบปวดหัว ตาลาย
ขนาดพิมในจอเจ็ดนิ้วยังผิดๆ พลาดๆ
มีแมวมากวนอยู่ในหน้าจอด้วย น่ารักงุงิ
สมองที่ถูกแมวและคาเฟอีนดูดกลืนขนาดนี้
ไม่มีวันกลับมา เอ้ย คงจะเค้นหาสาระอะไรไม่ได้
พักนี้กาแฟขาดตอนเช้าไม่ได้เลย ปวดหัว เศร้า
แมวหลับน่ารักเว่อ มันกินสมองไปแล้ว
รู้สึกหายใจไม่ค่อยดี เร็วเกิน ช้าเกิน ไม่พอดี
ร่างกายอ่อนล้า เพลียจากข้างนอกถึงข้างใน
กลางวันแอ็คทีฟดี ตกค่ำหลังมื้อเย็นเป็นศพ
การทำงานประจำนอกบ้านช่างสาหัสยิ่งนัก
แต่มีข้อดีที่เอามาปรับปรุงตัวได้มาก เช่น
ฝึกระเบียบวินัย การเข้าสังคม การสื่อสาร
การตัดสินใจ การแก้ปัญหาระยะสั้น-ยาว
การตรวจทานงาน ความรับผิดชอบต่อส่วนต่างๆ
รู้จักระบบการทำงาน โครงสร้างของหน่วยงาน
อีกหลายๆ อย่างที่น่าจะเป็นประโยชน์ต่อไปในภายหลัง
ที่สำคัญได้ศึกษาอุปกรณ์ไอทีต่างๆ มากขึ้น...
เพื่อเป็นตัวช่วยในการตัดสินใจลงทุนซื้ออย่างคุ้มค่า
จำได้ว่าไอเดียเรื่องจะเขียนมันไม่น่าจะเป็นแบบนี้
เหมือนคอนเซ็ปต์ไม่ชัด ลงรายละเอียดมึนๆ เลยมาแบบงงๆ
คงเพราะใช้งานสมองได้ไม่เต็มที่ เหมือนจะไม่สบายนิดๆ
ปวดหัวร้าวๆ แบบที่น่าจะมาจากคาเฟอีน และหลับได้ไม่ดีนัก
พูดถึงวัฏจักรคาเฟอีน มันเป็นมาอย่างนี้
รู้สึกอ่อนเพลียเหมือนนอนไม่พอ ตื่นไม่ไหว ลุกเดินแบบซอมบี้
หลังข้าวเช้าแบบจัดหนัก หลับตาเบาๆ บนรถไฟฟ้า แต่เหมือนตาย
ตื่นตัวด้วยชาหรือกาแฟเย็นๆ ร้านประจำ แอบหวานบ้างเล็กน้อย
เข้าที่ทำงาน ทำงานประจำวันบางส่วน แล้วว่าง เข้าเว็บ ดูดกาแฟ
เล่นคอม มือถือ แท็บเล็ตแบบจัดเต็ม สลับกับเรียนรู้งานบ้าง
กลางวันอะเลิร์ทเต็มที่ ลุยทั้งงาน ลุยทั้งเล่น ตามความเหมาะสม
หลังมื้อเที่ยงจัดกาแฟอีกแก้วถึงสองแก้ว รู้สึกอิ่มสบายแต่ไม่ง่วง
ตกเย็นโหนรถไฟกลับบ้าน กินข้าว อาบน้ำ สบายตัว จะหลับ
แอบมีปวดหัว ปวดเมื่อย ตาลาย เวลาเดินโฟกัสสายตาไม่ได้
ถ้าเพ่งอะไรจะปวดตา มึนมองไม่ออกว่าตัวอะไร
ชักจะอธิบายเยอะเกินแระ ทั้งที่ง่วง มึนหัว ตาลาย
จิ้มตัวผิดตลอด ต้องแก้ลบจนเหนื่อย แต่ไม่รีบมาก
ค่อยๆ พิมพ์ ผิดก็แก้ลบ พิมพ์ใหม่ให้ถูก จะได้ไม่ขัดตาเวลาอ่าน
ราตรีสวัสดิ์ คร่อกกก ฟี้ แมวหลับตลอดเลยน่ารักเว่อ
