]]ตั้งชื่อไปฟอกสบู่ไป[[

นี่เรามาถึงจุดๆ นี้ได้ยังไง....หลังอาบน้ำ เช็ดตัวเสร็จแล้ว
ถามกับตัวเองว่า   เราฟอกสบู่ไปหรือยัง??
บางทีก็รู้สึกว่าอาจจะฟอกไปแล้วนะ แต่พอคิดอีกทีหรือไม่ใช่
เพราะมัวแต่คิดอะไรเรื่อยเปื่อย เวลาอาบน้ำมันเพลินๆ เนอะ
รู้สึกอยากสารภาพผิด  ไม่งั้นคงไม่สบายใจแน่เลย
ข้างในใจมีแต่ความรู้สึกผิด  อยากแก้ไขให้ถูกต้องก็ทำไม่ได้
เพราะเราอวดเก่งมากเกินไป  คิดว่าตัวเองจะจัดการแก้ไขมันได้
คนมักพูดกันว่า เพื่อนมีไว้รับฟังทุกข์สุขกัน แต่เราทำตัวไม่สมเลย
ทุกคนก็ทำตัวกับเราเหมือนเป็นเพื่อนคนหนึ่งมาโดยตลอด
มีแต่เราที่นับวันก็ยิ่งออกห่าง  ชอบปลีกตัว แยกไปอยู่คนเดียว
เวลามีปัญหา เพื่อนก็มาปรึกษาเรา เราก็ช่วยเท่าที่จะทำได้
แต่พอเรามีปัญหา  เรากลับเก็บงำไว้คนเดียว ไม่ขอให้ใครช่วย

เน็ตหลุดนี่ทำอารมณ์สะดุดเลยทีเดียว  เดี๋ยวแกล้งลืมซะเลย
นี่ถ้าซิงเกิลเกตฯแล้วแลคหรือสะดุดขนาดนี้ บ๊ายเลย เลิกๆๆ
มาบอกตรงนี้แล้วเพื่อนจะรู้ไหม  งั้นๆ ส่งกระแสจิตไปละกัน
ปิ้วๆๆๆ หึหึ แน่ใจนะว่าไม่ใช่ปืนช็อตกัน  พอๆ มุกไม่ฮาพากลุ้ม

ไม่ค่อยอยากเครียดหรือเศร้าสักเท่าไหร่  บางทีก็แอบฝืนนิดๆ
แต่ถ้าเราทำตัวน่าสงสาร ก็จะกลายเป็นว่า มีคนผิดกับเรื่องนี้
ซึ่งมันก็คือตัวเราเองนั่นแหละ ไม่น่าสงสาร แต่น่าสมเพชแทน
ทำแบบนี้แล้วสบายใจ  ถ้าไปทำให้คนอื่นรู้สึกแย่ ก็เรื่องของ...

โพสท์นี้มาแบบสลัวๆ เหมือนจะฟอกสบู่แล้วแต่ก็ลืมไป
ทำตัวแบบนี้ไม่ดีเลยสินะ  ต้องเข้มแข็งและมีความสุข
ถ้าเราเอาตัวรอดได้ ทุกคนก็ไม่ต้องมากังวลหรือรู้สึกไม่ดีไปด้วย
แย่ชะมัด ไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่า จะมาอยู่ในจุดๆ นี้ได้

การหนีเพื่อนมาอยู่คนเดียวเนี่ย ช่วยให้คิดอะไรได้มากขึ้นจริงๆ
แต่ก็ไม่ใช่ชีวิตที่มีความสุขสักเท่าไหร่ จนกว่าจะรู้สึกพอใจในตัวเอง
ถ้ารู้สึกเหมือนจะเกลียดตัวเองเมื่อไหร่ มันจะพาลเกลียดไปหมดทุกอย่างเลย
จากที่เคยประสานระหว่างอารมณ์กับเหตุผลได้  มันก็จะไม่ค่อยลงตัวดี

ก็คิดๆ อยู่ว่า ค่อยๆ แก้ปัญหาไปทีละนิด เท่าที่ทำได้ ถึงปัญหาจะไม่มีวันหมด
แต่อย่างน้อย เราก็มีโอกาสพัฒนาตัวเองเพื่อแก้ไขปัญหาเหล่านั้น
มีหลายเรื่องที่อยากเขียน  แต่ก็ต้องหยุดตัวเองไว้กับเรื่องที่ทำได้ในตอนนี้เท่านั้น

PS. เกลียดชื่อโพสท์นี้มากเลย  ##ทำปัจจุบันให้ดีที่สุด

https://youtu.be/DF0zefuJ4Ys?list=RDDF0zefuJ4Ys