ไม่เข้าใจว่าทำไมยายถึงได้มีพี่น้องเยอะแยะจัง
แถมยังเห็นบ้านยายเป็นศาลาคนเศร้ากันหรือไง
ถ้าบอกว่ายายเป็นผู้ใหญ่บ้าน เป็นกำนันนี่เชื่อเลย
สงสัยคงจะซึมซับจิตวิทยาการให้คำปรึกษามาจากยาย
มิหน่ำซ้ำยังมีหลักการทำนายผู้คน วิเคราะห์วิจารณ์
แล้วก็แบ่งปันข้อมูลข่าวสารเกี่ยวกับผู้อื่น ข่าวสารบ้านเมืองอีก
เพิ่งรู้เลยว่าที่แท้ก็มียายเป็นนักปราชญ์ต้นแบบนี่เอง
แต่ข้อแตกต่างก็มีเยอะมาก ยังอุตส่าห์หาจุดที่เหมือนกันได้
วันนี้ได้ดวงรายวันค่อนข้างดี รู้สึกมีกำลังใจเบิกบาน
มีคำแนะนำอยู่ว่า.. วันนี้ลองหาแรงบันดาลใจ
จะทำอะไรเป็นวันเริ่มต้นที่ดี ไพ่ The Ace of Wands
พูดถึงการเริ่มต้นแล้ว อยากทำอะไรหลายอย่างมาก
แต่งนิยายไง แต่ก็อยากเรียนเพิ่มเติม โยคะ ทาโรต์
เอาเถอะ พอมีอารมณ์อยากทำอะไร ก็มีหลายอย่างเกินไป
พอไม่มีอารมณ์จะทำอะไร ก็ไม่มีสักอย่างให้คิดอยากทำเลย
ฟังเพลงก็สมาธิหลุดลอยอีก อินเตอร์เน็ตเป็นตัวการทำลายไอเดียเลย
นั่งกระพริบตาอยู่หน้าคอมมันจะได้ไอเดียไหมเนี่ย
Let See The Moon : ถ้ามองไม่เห็นคงต้องจินตนาการเอาเองละมั้ง
พูดถึงแรงบันดาลใจ มันไม่ค่อยจะยั่งยืนเลย ต้องหาอะไรที่มั่นคงกว่ามาเสริม
ถ้าจะเขียนนิยายสักเรื่อง มีอะไรที่ทำให้สิ่งที่เราเขียนเป็นนิยายแบบที่มั่นคง
พูดถึงโครงสร้างของนิยาย มีพล็อต มีฉาก-เวลา มีตัวละคร มีปมเรื่อง มีตอนจบ
มันก็มีอะไรหลายๆ อย่างที่ต้องเอามารวมๆ กันให้เกิดเป็นนิยายเรื่องหนึ่ง
ถึงแม้เราจะถนัดมองภาพรวมจนชักจะขี้เกียจใส่รายละเอียดเหลือเกิน
แค่ค่อยๆ เติมไปทีละอย่างก็คงพอ อยู่ที่เราจะพอใจกับมันแค่ไหนละนะ
นิยายแบบไหนที่เราจะพอใจแต่งไปได้จนจบหรือเรื่อยๆ
แต่ปัญหามันคงไม่ได้อยู่ที่ตัวนิยาย อยู่ที่ตัวคนแต่งอะแหละ
ต้องปรับปรุงตัวเองด่วน แบบว่าที่ผ่านมามีปัญหาอะไรก็ล้มเลิกแต่ง
คงต้องวางแผนวิธีการแต่งและวิธีการรับมือกับปัญหาระหว่างแต่งให้รอบคอบ
เขียนบล็อกควบคู่ไปด้วยเหมือนตอนออกกำลังกายก็ไม่เลวแฮะ
ตอนนั้นรู้สึกจะทำได้ตั้งเดือนหนึ่ง ออกกำลังกายเสร็จ ไอเดียพุ่งเลย
จากนั้นก็แต่งนิยายไปอีกเดือน แล้วหยุด แล้วออก วนไปวนมาเรอะ
ชักจะเข้าใจวัฏจักรของตัวเองได้ยุ่งยากเหลือเกิน ก็ไม่ใช่ชีวิตแมลงสักหน่อย
เอาล่ะ ต้องค่อยๆ กระตุ้นตัวเองไปเรื่อยๆ แค่สังเกต แค่บันทึก ก็พอจะทำอะไรได้
ไปแบบเรื่อยๆ แต่มั่นคง รีบได้ แต่ต้องรอบคอบพอ ใช้ชีวิตอยู่ในความไม่ประมาท
https://www.youtube.com/playlist?list=PLWDlWKzs6R8xR3gVka-IcAgYtA5NqXZa9
