ทำยังไงถึงจะยอมรับผลของการกระทำหรือไม่กระทำได้
ความรู้สึกผิดมันคงเป็นผลมาจากการไม่ยอมรับ..ละมั้ง
ที่จริงแล้ววันนี้เป็นวันแย่ๆ อีกวัน ตื่นมาก็ไม่สบายหนักกว่าเดิม
กลับไปอ่านโพสต์เก่าก็แทบคลั่งที่พิมพ์อะไรไม่รู้เรื่องออกไป
แต่โพสต์นี้คงจะหนักกว่า เพราะรู้สึกแย่กว่าในตอนนั้นมาก
อยากจะลองศึกษาเรื่องที่เมื่อวานแปะไว้ที่หน้าผาก
"ความรู้สึกผิด" มาเจอเรื่องนี้พอดี..ความรู้สึกผิดของผู้รอดชีวิต
http://www.dek-d.com/loveroom/34588/
แต่ถ้าไม่รู้สึกผิดก็ดี จะได้สูญเสียจิตสำนึกไปเลย
อยากจะเป็นแบบนั้นไปเลย.. มันก็คงจะไม่ดีสินะ
เอาแต่คิดถึงผลกระทบมากเกินไปเหรอ??
เราใส่ร้ายตัวเองเหรอ เราตำหนิตัวเองมากไปเหรอ
ที่จริง เราก็ทำผิดด้วยละมั้ง เพียงแต่เราเอาแต่ตำหนิมากไป
จนลืมไปว่าเราทำอะไรผิดและควรปรับปรุงตัวยังไง??
ที่จริงแล้ว เราคงเกลียดตัวเองมาก คงโกรธตัวเองมาก
ทั้งที่มันก็ไม่ใช่ความผิดของเราคนเดียว แต่ก็ยังเก็บไว้
ยกโทษให้ทุกคนแล้ว แต่ไม่ยกโทษให้ตัวเองคนเดียว
กังวลว่าทุกคนอาจจะไม่ยกโทษให้เรา ก็เลยคาดโทษตัวเอง
ต้องการที่จะตัดสินตัวเอง ลงโทษตัวเองแทน..
ต้องทำความเข้าใจและยอมรับความผิด..
นั่นสิ สิ่งที่เราคิดว่าเราทำผิดเหรอ.. มันคืออะไรกันนะ
ทำลายความหวังของครอบครัว เพราะเรียนไม่จบ
ทำให้ครูผิดหวังในตัวเรา..ที่ตั้งใจเรียนและเรียนดี..ละมั้ง
ทำให้เพื่อนผิดหวังที่ไม่ยอมรับความช่วยเหลือจากใคร
ส่วนตัวเองก็ผิดหวังในตัวเองมาก มาก และรู้สึกแย่มาก
ก็แค่นั้นละมั้ง ไม่เห็นจะใหญ่โตอะไรเลย งี่เง่ากับเรื่องเล็กๆ
เรื่องญาติฝ่ายพ่ออีกละมั้ง ที่เราไม่กลับไป ไม่ไปทำหน้าที่
ไม่ดูแลน้องชาย ไม่กลับไปช่วยงานที่นู้น ไม่มีสัมมาคารวะ
แย่มาก การไม่ทำตามหน้าที่ คือสิ่งที่ผิดพลาดร้ายแรง
เราอาจจะตำหนิตัวเองมากไป ชักเสพติดการทำร้ายตัวเอง
ไม่อยากกลับไปเป็นโรคซึมเศร้าอีก พยายามคิดว่า จะไม่เศร้า
อยากจะให้ความรู้สึกผิดกับความเศร้ามันเป็นคนละเรื่องกัน
เพราะมันทำให้เราดูเหมือนคนที่ถูกกระทำ เป็นการทำร้ายคนอื่นทางอ้อม
เหมือนมีสมาชิกในครอบครัวฆ่าตัวตาย ถ้ารู้สึกว่าตัวเองผิด ก็ไม่เแปลก
คนที่ฆ่าตัวตายดูเหมือนเป็นเหยื่อ ขณะที่คนรอดคือ ผู้กระทำ(ผู้ร้าย?)
ถึงแม้ว่าเจตนาหรือมูลเหตุจูงใจจะเป็นสิ่งอื่นที่ไม่เกี่ยวกับเราก็ตาม
เราจะต้องมีความสุขและทำตัวให้น่าอิจฉา จะได้ไม่ทำร้ายคนอื่นทางอ้อม
แต่ก็ไม่ได้อยู่ดี ไม่ว่าจะมีชีวิตยังไง ก็ต้องทำร้ายใครสักคนเข้าสักทาง
คนที่มีชีวิตอยู่กับโลกในอุดมคติอย่างเรา เอาแต่ป้อนทัศนะในแง่บวก พวกโลกสวย
ดูเหมือนคนที่ไม่ยอมรับความจริง คิดว่าโลกใบนี้มันจะดีขึ้นมาได้เหรอ
คิดเหรอว่าจะมีที่ให้คนอย่างเราอยู่ เป็นคนที่เลวยิ่งกว่าคนที่ฆ่าคนตายซะอีก
ไม่หรอก ก็แค่คนบ้า หลอกตัวเอง ดีแต่ป้อนข้อมูลสะกดจิตตัวเอง
https://youtu.be/c_kbNyyTet4
ว่าจะเลิกดูซี่รี่ย์เกาหลีแล้วเชียว ไม่ชอบเลย ดูแล้วต้องดูให้จบอีก
ถึงตอนสุดท้ายล่ะ จบแล้วสินะ ดูแล้วแย่ชะมัด ยิ่งดูยิ่งเครียด
เอ่อ เหมือนจะหลุดออกจากเรื่องเดิมแล้วล่ะ ไม่มีวิธีกลับไปซะด้วย
คงต้องจบลงแล้วล่ะ ที่จริงแล้วสนุกมากเลยล่ะ แค่อิจฉานางเอกมากไปหน่อย
แล้วก็อิจฉาพระเอกด้วยละมั้ง อิจฉาขนาดนี้ ไปเป็นนางอิจฉาเลยไหม
ไม่ยอมรับ ไม่อยากรับรู้อะไรจริงๆ นั่นแหละ
ไม่ไหวล่ะ ยิ่งเขียน ก็ยิ่งไม่รู้เรื่อง พอเถอะ
