เมื่อวันอาทิตย์ไปหาหมอเรื่องปวดท้อง
บางทีเชื้อโรคอาจจะกลัวหมอ
หรือไม่ก็ถ้าถ่ายได้เยอะถึงจะดี
แต่พอไม่ถ่ายก็เลยแน่นๆ อึดอัดๆ
วันที่ถ่ายเยอะเพราะลองกินแป็ปซี่
มันก็เรอบ้างตดบ้างแต่ไม่มาก
ตกกลางคืนนี่ออกแสบท้องเลย
ยิ่งเครียดก็ยิ่งปวดและยิ่งหงุดหงิด
นอนฟังเสียงท้องร้องทั้งคืน
แล้วยังปวดเมื่อยตามตัวไปหมด
เหนื่อยง่าย หายใจเร็วสุดๆ
ไม่อยากทำไร อยากนอนอย่างเดียว
ออกไปข้างนอกมักจะมึนๆ หัว
มองทางไม่ค่อยถนัด รู้สึกเบลอๆ
แล้วมาคิดบางทีก็อยากทำร้ายตัวเอง
แต่พอไม่สบายแล้วมันก็แย่จริงๆ
ปรับเปลี่ยนพฤติกรรมการกินก็ยาก
สุขภาพจิตก็แย่ ออกกำลังกายก็น้อย
เหมือนใช้ชีวิตเพื่อฆ่าตัวเองไปวันๆ
สังเกตว่าพอเริ่มคิดแบบหลังๆ
แล้วอารมณ์รุนแรงเข้มข้นขึ้น
วิธีการคิดก็ทำให้ปวดท้องมากขึ้นได้
หายใจเร็วก็เหนื่อยเร็วเหนื่อยมาก
ปวดแน่นท้อง ปวดเมื่อย ปวดข้อต่อ
รู้สึกไม่สบายตัวก็ทำอะไรได้ไม่นาน
กำลังคิดอยู่ว่าจะหาทางออกแบบไหนดี
เอาแบบง่ายๆ ก็ตายไปเลย
แต่ก็กลัวความตายอยู่ดี เพราะขี้ขลาด
ยากหน่อยก็ทนๆ เอา ให้ตายช้าลง
ยากขึ้นมาอีกนิดก็.. คิดไม่ออกล่ะ
สงสัยต้องประหยัดพลังงานสมอง
เอาไว้คิดแต่เรื่องลบๆ จะได้ยิ่งเครียด
เครียดมากก็ดีเหมือนกัน เผื่อจะตายง่าย
แต่ก็ตายทรมานอยู่ดี
ถ้าไม่คิดถึงความตายจะคิดถึงอะไรดี
การนอนหลับ นอนได้เยอะๆ ก็คงดี
ไม่ต้องทำอะไรแระ นอนดีกว่า
ถ้าทำได้