ชะตากรรม

เมื่อกี้นี้ ตอนเดินกลับมาจากร้านชำซื้อกาแฟน้ำดื่ม
บังเอิญ​เจอพระสงฆ์​ที่มาแถวบ้านตลอดหลายสิบปี
พอดีเหลือเงินอยู่สี่สิบสองบาท เลยถามพระท่านว่า
ใส่เงินได้ไหมคะ? ท่านก็ว่าได้ เลยได้ใส่บาตรสักที
แล้วท่านก็ว่า อายุวันโนสุขังพะลัง จากนั้นก็พูดว่า
กินยาน้อยๆ หน่อยนะ แล้วยังกินอยู่เปล่า?
เราก็งึกๆ งักๆ ตอบว่า คะ/แบบมึนๆ
สงสัยจะมีตาทิพย์​ เราเพิ่งกินไปเมื่อวานแผงหนึ่ง
แต่ยาเดิม ที่กินแล้วแรงๆ ก็ไม่ได้แตะแล้วละนะ
ยาตัวนี้ว่าเบาะๆ เจิมไปสิบกว่านิดๆ ก็อ้วกแตกสิคะ
แต่ก็งั้นๆ แหละ ยังทำอะไรเราไม่ได้ 55(ขำดีไหม)
แต่จริงๆ ก็คงไม่ใช่ตาทิพย์​หรอก เพราะก่อนหน้านี้​
ยาย(ตอนยังเดินได้ดี)​นิมนต์​ท่านมาปัดรังควาน​ให้เรา
แต่คือเรากินยาเกินขนาดไง แล้วก็ล้มป่วยอยู่พักหนึ่ง
แล้วก็ค่อยๆ หายดี กลับมากินได้เหมือนเดิมนั้นแหละนะ
จะหายดี ก็ยังไม่ใช่ซะทีเดียว งั้นคงหายแย่ หรือไม่ก็
ดีหาย คืออะไรดีๆ มันหายไปหมดซะละมั้ง อีแบบนี้
นานๆ ทีจะได้มาพิมพ์ยาวๆ แบบไม่หงุดหงิดๆ
แต่ก็คงจะจบลงแค่นี้ละนะ
เพราะไม่รู้ว่าจะตายอีกเมื่อไหร่
ถ้าเกิดมาเป็นคนที่เขียนบล็อกนี้เหมือนเดิม
ก็คงได้กลับมาพิมพ์ใส่อีกละนะ

ปล.จะว่าไปเหมือนดวงราศีสิงห์จะค่อนข้างแย่
พักนี้อาจต้องเปลี่ยนไปใช้ราศีกันย์​ก่อนละมั้ง
ว่าแต่ใครจะอนุญาต​ละ