สีขาวนั้นถูกทำให้แปดเปื้อนโดยผู้คน
แท้จริงสีขาวก็เป็นเพียงสีขาวนั่นแหละ
เหมือนอย่างที่ความจริงก็คือความจริง
แต่ถูกทำให้บิดเบือนไปโดยผู้คนนั้นเอง
การเป็นศัตรูกับผู้คนนั้น
ก็ยังดีกว่าที่จะเป็นศัตรูต่อความจริง
หากแต่ความจริงปรากฏเมื่อรับรู้การกระทบ
ยากที่จะคงการรับรู้ไว้ทุกขณะ
และยังยากที่จะยอมรับบางอย่างที่ถูกรับรู้
เช่นความขุ่นเคืองจากเรื่องเพียงเล็กน้อย
อย่างการได้ยินเสียงหายใจของผู้อื่น
และความขุ่นเคืองของเราเองนั่นแหละ
ยากที่จะยอมรับในตัวเองได้
รสชาติของอาหารขึ้นอยู่กับความถูกใจ
หากไม่มีใจที่จะให้ชอบ ก็หมดความอร่อยไป
ถึงจะเคยคิดว่า การกินที่ดีที่สุดคือ ทางจมูก
เวลาเดินผ่านร้านกาแฟหรือเบเกอรี่
แค่ได้กลิ่นหอมๆ ก็รู้สึกอิ่มเหมือนได้กินจริงๆแล้ว
เป็นตรรกะแปลกๆ ที่ช่วยประหยัดได้มาก
แต่พอจมูกไม่ยอมรับกลิ่นอาหาร รสชาติเลยแย่ยังดีที่รสชาติทางลิ้นยังดี ยังพบความอร่อยได้
กินกาแฟก็ยังอร่อยอยู่จนไม่อยากจะกินอย่างอื่น
แต่น้ำย่อยก็อาจจะย่อยกระเพาะไปหมดแทน
พอหิวมากๆ แล้ว ต่อให้ไม่อร่อยก็ต้องกินสินะ
โชคดีที่ยังหิวเลยไม่อดอาหารจนตายล่ะมั้งนะ
กระต่ายก็เกือบจะได้กินอาหารแมวแล้ววันนี้
จะต้มมาม่าก็ดันหยิบห่อเส้นหมี่ที่ไม่ชอบมาแกะ
วันนี้พลาดไปจริงๆ สินะ สมงสมองไปหมดแล้ว
ตั้งใจว่าจะทดสอบการดมกลิ่นมาม่าสักหน่อย
แต่ดันแกะผิดห่อ ถึงอย่างนั้นก็สลัดความตั้งใจไม่ได้
เลยมัดห่อที่พลาดเก็บคืน แล้วแกะห่อใหม่ที่ตั้งใจ
แบบนี้ห่อเส้นหมี่ที่แกะแล้วจะมีใครมากินได้เหรอ
เหมือนขาดความรับผิดชอบต่อการกระทำของตัวเอง
ตอนที่เทอาหารให้กระต่ายผิด มันก็ต่อว่าอะไรไม่ได้
แต่พอทำผิดต่อคนแล้ว จะต้องรับคำที่ไม่น่าพอใจ
แบบนี้ถือว่าปกติละนะ ถ้าชมที่ทำผิด คงผิดปกติเกิน
ระหว่างความรู้สึกดีกับความรู้สึกผิด
จะใช้ชีวิตอยู่กับความรู้สึกแบบไหนได้นะ
แล้วถ้ารู้สึกดีที่ทำผิด แต่รู้สึกผิดที่ทำดี
แบบนั้นจะเป็นไปได้หรือเปล่า
แต่รู้สึกดี ทั้งที่ทำผิด กับรู้สึกผิด ทั้งที่ทำดี
คืดว่าแบบนี้ก็มีเหมือนกัน น่าตลกจัง
ถึงไม่มีความยุติธรรม ก็ต้องมีชีวิตสินะ
เพราะตัวเลือกที่จะไม่มีชีวิตทำไม่ได้
ไม่สิๆ ความยุติธรรม เรียกร้องจากคนอื่นไม่ได้
หรือจะว่า เราเรียกร้องอะไรจากคนอื่นไม่ได้
แบบนั้นอาจจะถูกต้อง หรือมีน้ำหนักกว่า
ทำได้เพียงหยิบยื่นผลประโยชน์ที่เท่าเทียมให้กัน
ถึงแม้ว่าน้ำหนักความเท่าเทียมในความคิดจะต่างกัน
ชอบพูดแบบรวบรัดตัดตอนไปอีกแล้ว
เพราะมองจุดที่ต้องเชื่อมโยงไม่ออกก็เลยขัดแย้ง
แต่ถ้าต้องเชื่อมทุกอย่างเข้าด้วยกันแล้วไม่ขัดแย้งได้
คงจะยุ่งวุ่นวายน่าดูเลยเนอะ
ตัวหนังสือเนี่ย มองให้สวยก็ได้
มองให้อุบาทว์ก็ยังได้ เป็นแบบนี้งั้นเหรอ
เพราะมาบดบังความงามของกระดาษสีขาวซะได้
หากมองว่ากระดาษสวยก็อาจปฏิเสธตัวหนังสือ
หากมองตัวหนังสือสวย ก็อาจปฏิเสธกระดาษเปล่า
แสบตาชะมัดเลย น่าจะควักออกมาล้างซะหน่อย
ทำแบบนั้นได้ก็โคตรแฟนตาซีเลย ชีวิต!
{น่าน! ถึงกับอุทานออกมาว่าชีวิตเลย
ขอโทษนะที่เรียนรู้มาแบบผิดๆ
เลยขาดความรับผิดชอบมากไปหน่อย
เลยหมดศรัทธาต่อการทำสิ่งต่างๆ
ขอโทษที่รู้สึกผิดมากไปจนหมดความรู้สึกดี
ขอโทษมากๆ ขอบคุณมากๆ เหมือนกับสั่งเสีย
บางทีคงต้องสั่งดีบ้าง แบบนั้นน่าจะอร่อยกว่า
ถึงจะพูดดีไป แต่ก็ยังรับรู้ได้ว่า
ความรู้สึกและการกระทำยังไม่ดีเหมือนที่พูด
{พูดผ่านมือ เขาเรียกว่าเขียน หรือพิมพ์ดีนะ
Wednesday, January 18, 2017
พูดผ่านมือ?? เพ้อเจ้อง่ายขึ้น??
