การเขียนฟรีไรท์ติ้งเป็นการเริ่มต้นจากความว่างเปล่า
เริ่มต้นจากการไม่มีอะไรเหมือนงมทางในความมืด
ถึงอย่างนั้นในความมืดก็ไม่ได้ว่างเปล่าอย่างแท้จริง
บนทางเดินอาจมีก้อนหินหรือหลุมทั้งน้อยใหญ่รอคอย
อาจมีสิงสาราสัตว์จ้องทำร้ายเบียดเบียนให้ถึงแก่ชีวิต
ในความมืดมีอะไรกันแน่ก็อาจไม่มีมนุษย์คนไหนรู้ได้
เพราะเราไม่ใช่สิ่งมีชีวิตที่ดำรงอยู่ในความมืดตามธรรมชาติ
ดังนั้น สถานที่ที่เราไม่อาจล่วงรู้ หรือเข้าไปสัมผัสได้อย่างแท้จริง
มนุษย์เราจึงใช้ประสาทสัมผัสพิเศษคือ การมโนเข้าช่วย
การมโนนั้น ก็คือการทำนายหนทางในความมืดที่มองไม่เห็น
เพราะมนุษย์เรากลัวความไม่รู้และการมองไม่เห็นเป็นอย่างยิ่ง
หากมีการมโนจะช่วยให้เกิดความสบายใจและรู้สึกปลอดภัยขึ้น
วิธีการมโนนั้นแตกต่างกันออกไปตามแต่ประสบการณ์หรือความรู้
อาจมีการมโนด้วยวิทยาศาสตร์ เน้นการพิสูจน์ได้และมีหลักเกณฑ์
อาจมีการมโนด้วยนิทาน หรือคำบอกเล่า เน้นรายละเอียดและผลลัพธ์
อาจมีการมโนด้วยวิธีอื่นๆ อีกมากมายที่หลายคนอาจไม่รู้
การเขียนฟรีไรท์ติ้งจึงเป็นการมโนที่ช่วยในการคลำทางต่อไป
