กลับมาฮา อารมณ์แหว่งๆ เหอๆ /ตานกจิกบอด
มีความสุขกับการพิมพ์ด้วยโทรศัพท์เครื่องนี้
เพราะเป็นเครื่องแรกของโลก(เงินเดือนตอ.)
มันก็ภูมิใจนิดๆ สตรองหน่อยๆ สตรอมากๆ เบ้ย
ชอบอะ ชอบมาก ถึงจะพิมผิดบ้าง แต่โอเค
แบบว่าเลิฟยู มาเสี่ยวจีบมือถือตัวเองเรอะ
ชอบความบาง แต่ทน เพราะหล่นไปสิบล้านรอบ
ชอบความกว้าง แต่แอบปวดมือ ปวดนิ้ว ปวดแขน
ชอบตรงที่ไม่อยากวาง อยากจับไว้นานๆ
อาจเป็นความหลงใหล พร่ำเพ้อ ละเมอตด
เอ่อ น่าจะบ้ามากกว่า อาการหนักแระ
แต่วันนี้ฟังเพลงน้อยลง ตอนออกนอกบ้าน
ปกติแทบฟังตลอด มันอึดอัด แพ้คนเยอะ
แต่วันนี้โอเค ต้องรับผิดชอบดูแลคนป่วย
เลยห้ามตัวเองป่วย กลับมาป่วยในบล็อค
กลับมาป่วยบนที่นอน กลับมาป่วยที่บ้าน
สมควรแก่เวลาแล้ว ขอเชิญทำพิธีส่งชะนีนอน
เห้ออออ เพ้อเจ้ออะไรปานนั้น แต่ต้องนอนจริง
ตื่นจริง นอนจริง นี่แหละ การมีชีวิตจริง คึคึ✴
Thursday, June 02, 2016
ไปจบกับวันนี้ให้มันสิ้นไป แล้วเจอกัน, เหรอ?
